Zastanawiasz się, czym różni się taniec socjalny od towarzyskiego? Myślisz o kursie tańca w parach, ale nie wiesz, na co się zdecydować? Nic dziwnego, w szkołach tańca coraz więcej technik do wyboru, niektóre naprawdę trudno rozróżnić, szczególnie kiedy bazują one na podobnych klimatach ruchowych czy muzycznych. Wiele tańców pochodzi z tej samej rodziny, ale jednak nie są identyczne. Zacznijmy od kilku słów o tańcu towarzyskim!
Taniec towarzyski – czym się charakteryzuje i jakie techniki obejmuje?
Efektowny, seksowny, elegancki – znany nam wszystkim choćby z Tańca z Gwiazdami. Jest to taniec parowy, ale można też uczyć się go w wersji solo, aby opanować istotną dla niego technikę, potrzebną do tańca w parze.
Początki tradycji tańca towarzyskiego sięgają tańców dworskich i salonowych. Popularność muzyki jazzowej w latach 20. XX wieku sprawiła, że zaczęły pojawiać się coraz nowsze style taneczne. Każdy z tych stylów różni się schematem ruchów, muzyką, ubiorem i charakterem. Taniec towarzyski z czasem przeniósł się z sal balowych na turnieje taneczne i stał się dyscypliną sportową. I to właśnie główna różnica, która oddziela go od tańców socjalnych (mających służyć zabawie). Ze względu na sportowy charakter, taniec towarzyski wykształcił twarde zasady/reguły, w ramach których należy prezentować choreografie. Nieraz pewnie słyszałeś/aś o ramie, obciągniętych palcach, przeprostach w kolanach? Nienagannej posturze, jak u baletnicy. To właśnie cechy tancerza towarzyskiego. Jakie więc style obejmuje t. towarzystki?
Taniec towarzyski dzielimy na pełne gracji tańce standardowe, do których należą: walc wiedeński, walc angielski, foxtrot, quickstep oraz tango (zwane tangiem turniejowym – uwaga! tango turniejowe to nie to samo co tango argentyńskie), a także na ogniste tańce latynoamerykańskie, do jakich należą: samba, cha cha cha, rumba, paso doble oraz jive. Tańce latynoamerykańskie ze względu na swe pochodzenie podobne są do niektórych tańców socjalnych. Np. cha cha cha ma wiele wspólnego z salsą, ale trzeba pamiętać, że salsa nie jest tańcem towarzyskim, choć oczywiście istnieją już turnieje w obszarze tańca socjalnego.
Czym więc jest taniec socjalny?
Salsa (w wielu jej odmianach), bachata, urbankiz, kizomba, mambo, ale też np. hustle – to właśnie „tańce socjalne” albo inaczej „socjalowe”. Zostały one stworzone z myślą o imprezach tanecznych. Miały przede wszystkim integrować ludzi gromadzących się na spotkaniach okolicznościowych i zapewnić im rozrywkę. Dlatego też pełniły funkcje ceremonialne (np. tańce Yoruba), zawierały w sobie elementy współzawodnictwa (np. rumba Columbia) czy podrywu (rumba guaguanco). Jednak wszystko zachowane było w klimacie pewnej swobody. W tych tańcach nie ma sztywnych ram, występuje duża dowolność interpretacyjna. Liczy się za to dobry warsztat, czyli praktyka. Stąd tak zwane: practisy w szkołach tańca, w ramach których trenujesz poznane figury. Ważne jest też uczęszczanie na imprezy taneczne, festiwale i warsztaty. To na nich spotykasz ludzi, z którymi będziesz dzielić wspólną pasję. Te relacje są bardzo ważne, bo w tym tańcu parowym nie chodzi o to, żeby perfekcyjnie opanować wspólne ruchy, ale raczej, żeby złapać „flow” i czerpać radość z tańca.
Kolejna rzecz to dress-code!
W tańcu towarzyskim jest on dość ściśle określony. Przyjęło się nawet, że poziom zdobień sukienek tancerek powinien być dostosowany do ich technicznego zaawansowania. Czym wyższa klasa taneczna (klasa turniejowa), tym większe przyzwolenie na bogatsze zdobienia. Stroje są zatem najczęściej szyte na miarę (wszystko musi być pięknie dopasowane, podkreślać sylwetki tancerzy). Chodzi przecież o to, żeby przyciągnąć wzrok jurorów (wyróżnić się spośród rywali. Inaczej jest w tańcu socjalnym.
W tym przypadku mamy dowolność. Choć oczywiście salsa, bachata czy kizomba mają swoje mody ?.
Czy jest coś co łączy taniec towarzyski i taniec socjalny?
Jeden i drugi tańczony jest głównie w parach (były stworzone z myślą o tańcu w parze, często mają odzwierciedlać emocje, jakie panują między partnerem a partnerką), ale coraz częściej tańczy się je w wersjach solo (choć z myślą o przygotowaniu do ew. tańca w parze).
Oba są efektowne, pełne emocji, wrażliwości, miłości, można z nich czerpać wiele korzyści.
Wspólnie budują potrzebę troski o partnera, partnerkę, wzajemny szacunek i wsparcie.
Pomagają zawiązać międzyludzkie relacje. Posiadają podobne klimaty muzyczne, rytmiczne itd. A niektóre bazują nawet na tożsamych ruchach.
Taniec towarzyski a taniec socjalny – jak wybrać?
Przede wszystkim należy zastanowić się, co nam ma dać taniec? Jeśli chcemy po prostu fajnie poruszać się na imprezach, opanować figury przydatne na imprezach latino – warto zdecydować się na taniec socjalowy. Jeśli myślimy o poważniejszej przygodzie z tańcem, uczestnictwie w turniejach – warto postawić na taniec towarzyski.
Tekst powstał przy współpracy ze szkołą tańca Spot66.
